Η Ώρα της Γης 2010
Το Σάββατο 27 Μαρτίου 2010, εκατομμύρια πολίτες από όλο τον κόσμο, σε εκατοντάδες πόλεις και χωριά, αναμένεται να σβήσουν τα φώτα των σπιτιών τους για μια ώρα συμμετέχοντας στο συμβολικό κάλεσμα της Ώρας της Γης.
Η μεγαλειώδης συμμετοχή των Ελλήνων το 2009 γεννά μεγάλες προσδοκίες και για αυτή την χρονιά. Εκτιμάται ότι π...
Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010
Τρίτη 2 Μαρτίου 2010
Εποχές
Τέσσερα αδέρφια Αλέξανδρος Πάλλης
Τέσσερα
(γύριζε γοργά!)
τέσσερα αδέρφια το χορό όξω στους κάμπους σέρνουν
πιασμένα χέρι χέρι,
του Γεροχρόνου τα παιδιά,
που ’ναι τα αγόρια ομορφονιοί κι η κόρη δίχως ταίρι.
Κι η κόρη
(κοίταξε ομορφιές!)
κι η κόρη πρώτη τραγουδεί: «Τους κάμπους λουλουδίζω
και τα κλαδιά φουντώνω,
του Πάσκα φέρνω τις χαρές,
στης νύχτας μέσα τη δροσιά μ’ αηδόνια ξεφαντώνω».
Το πρώτο
(μάνα μου γλυκιά!)
το πρώτο αγόρι τραγουδεί: «Σφαλήστε τα βιβλία
στις εξοχές να πάμε,
να δροσιστούμε στα νερά,
στον ίσκιο της γερομουριάς τα πωρικά να φάμε».
Και τ’ άλλο
(κράτα το χορό!)
και τ’ άλλο αγόρι τραγουδεί: «Ο τρύγος τώρα αρχίζει
με χαρωπά τραγούδια·
σταφύλια κεί, σταφύλια δω·
πατείτε, άντρες, στους ληνούς*, τρυγάτε, κοπελούδια!»
Το τρίτο
(α, μα τι χαρά!)
το τρίτο λέει: «Όμως κι εγώ τα παραμύθια φέρνω
τριγύρω στα μαγκάλια
μαζί με κάστανα ψητά,
Aγιοβασίλη φέρνω γω, εγώ και πορτοκάλια».
Κι όλα τους
(γύριζε γοργά!)
κι όλα τους τραγουδούν μαζί: «Γυρνάμε νύχτα μέρα
πιασμένα χέρι χέρι,
εμείς του Χρόνου τα παιδιά,
τρεις γιοι κι οι τρεις ομορφονιοί, μια κόρη δίχως ταίρι».
* ο ληνός: πατητήρι, δεξαμενή όπου έλιωναν τα σταφύλια, συνήθως με τα πόδια.
(από το βιβλίο:, Κούφια καρύδια, The Liverpool Booksellers Co., Λίβερπουλ 1915)
Τέσσερα
(γύριζε γοργά!)
τέσσερα αδέρφια το χορό όξω στους κάμπους σέρνουν
πιασμένα χέρι χέρι,
του Γεροχρόνου τα παιδιά,
που ’ναι τα αγόρια ομορφονιοί κι η κόρη δίχως ταίρι.
Κι η κόρη
(κοίταξε ομορφιές!)
κι η κόρη πρώτη τραγουδεί: «Τους κάμπους λουλουδίζω
και τα κλαδιά φουντώνω,
του Πάσκα φέρνω τις χαρές,
στης νύχτας μέσα τη δροσιά μ’ αηδόνια ξεφαντώνω».
Το πρώτο
(μάνα μου γλυκιά!)
το πρώτο αγόρι τραγουδεί: «Σφαλήστε τα βιβλία
στις εξοχές να πάμε,
να δροσιστούμε στα νερά,
στον ίσκιο της γερομουριάς τα πωρικά να φάμε».
Και τ’ άλλο
(κράτα το χορό!)
και τ’ άλλο αγόρι τραγουδεί: «Ο τρύγος τώρα αρχίζει
με χαρωπά τραγούδια·
σταφύλια κεί, σταφύλια δω·
πατείτε, άντρες, στους ληνούς*, τρυγάτε, κοπελούδια!»
Το τρίτο
(α, μα τι χαρά!)
το τρίτο λέει: «Όμως κι εγώ τα παραμύθια φέρνω
τριγύρω στα μαγκάλια
μαζί με κάστανα ψητά,
Aγιοβασίλη φέρνω γω, εγώ και πορτοκάλια».
Κι όλα τους
(γύριζε γοργά!)
κι όλα τους τραγουδούν μαζί: «Γυρνάμε νύχτα μέρα
πιασμένα χέρι χέρι,
εμείς του Χρόνου τα παιδιά,
τρεις γιοι κι οι τρεις ομορφονιοί, μια κόρη δίχως ταίρι».
* ο ληνός: πατητήρι, δεξαμενή όπου έλιωναν τα σταφύλια, συνήθως με τα πόδια.
(από το βιβλίο:
Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010
Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)